es

es s

1. vi Imperativ von esmek

2. 1) mus Pause f

2) (fam)

bir kimseyi/şeyi \es geçmek jdn/etw übergehen; (boş vermek) jdn/etw links liegen lassen

bir kimseyi/şeyi \es geçerek über jdn/etw hinweg

o konuyu \es geçti er ließ das Thema weg [o aus]